Hall of Fame

Zero Option Lane donkerbruine ruin, geboren 7 mei 2006 van Kaliman 1.14,8 (v. Diamond Way u. E Carla Lee) uit Redder's Wish 1.17,8 (v. Nevele Impulse u. Fanatic Wish) Fokker: Parklane Farm (Renco Slik)

Boven: Zero Option Lane met Lindsey Pegram
op de kortebaan van Venhuizen in 2016.

De ruin van de in 2011 overleden paardensportliefhebber Wim van Schaik gaf bij zijn debuut in 2010 direct zijn visitekaartje af. Ondanks een loodzwaar koersverloop werd de Kaliman-nazaat met Ruud Pools tweede in Amsterdam-Noord. Toch duurde het dat seizoen even voordat hij ook daadwerkelijk wist te winnen. Pas in Medemblik was het, voor het eerst met Lindsey Pegram op de sulky, voor de eerste keer raak. Het leverde direct een starthandicap op. Het kon hem weinig deren, want vanaf de basisafstand wist hij direct te winnen in Lisse. In 2011 streed Zero Option Lane wederom mee om de prijzen en won uiteindelijk één keer, in IJmuiden. Ook kreeg hij te maken met een leerlingpikeur (Sven Schraal), wat hem in 2012 er niet van weerhield om sterk te winnen in Assendelft. Na een tweede plaats in Middenbeemster met Tanja Huisman, overschreed hij opnieuw een winsomgrens. De ruin, na het overlijden van Wim inmiddels in eigendom van ‘De vrienden van Wim van Schaik’, verhuisde van trainer Jan van Dooyeweerd naar Cees Hetteling en sloot het seizoen van 2012 af met een overwinning in ’t Zand. In de jaren daarna bleef hij trouw zijn partijtje meeblazen en viel hij regelmatig in de oprijzen. Elk jaar won hij wel 1 of 2 kortebanen of werd tweede. Je moet altijd rekening met hem houden en het bijzondere is dat hij dit t/m 2016 al 7 jaar lang heeft volgehouden. In 2016 was hij als 10-jarige beter dan ooit. De ruin is keihard en uitgegroeid tot publiekslieveling. Dat heb je met paarden die jaar in jaar uit hun best doen. De laatste jaren staat hij in training bij Hugo Langeweg jr., maar de ruin wordt in feite getraind door zijn grootste fan, Lindsey Pegram.

Ook op de langebaan
Zero Option Lane is niet alleen een crack op de kortebaan; hij blaast ook zijn partijtje mee op de langebaan. Ook daar weet hij regelmatig een koers te winnen, zelfs monté en op gras. In een tabel hieronder staan zijn resultaten.

Artikel uit de Kortebaan Special 2017 in het blad draf&rensport nr. 17 -2017

geschreven door Mathieu Hilgersom

Titel: DE PRACHTIGE ERFENIS VAN WIM VAN SCHAIK

Deze zomer is het zes jaar geleden dat Wim van Schaik kwam te overlijden. Zijn vrienden houden zijn geest echter levend door zijn paradepaard van weleer, Zero Option Lane, op topniveau op de kortebaan te laten presteren.

Boven: Wim van Schaik en Lindsey Pegram bij de huldiging
na de eerste kortebaanzege van Zero Option Lane
te Medemblik in 2010.

De aanschaf
Het is de nazomer van 2007. Lindsey Pegram is als zelfstandig trainster op de 2Companions Sale. Ze is vooraf met trouwe klant Wim van Schaik langs de paarden gelopen. Hij toont interesse, maar lijkt niet heel happig om nieuwe paarden aan te schaffen. Tussen de vele jaarlingen staat ook Zero Option Lane. De hengst heeft net als Wennemars (op dat moment een top driejarige) Redder's Wish als moeder en heeft daarom regelmatig potentiële kopers voor zijn neus gehad. Wat opvalt is echter een bokvoetje (een stands- afwijking met een te steile hoef), waardoor een aantal direct afhaakt. Ook Van Schaik lijkt niet geïnteresseerd.
Tot haar verbazing krijgt Pegram tijdens de veiling ineens een bos bloemen voor haar neus, als teken dat ze een paard heeft aangeschaft. Verbaasd kijkt ze om zich heen. Een paard? Voor haar? En hoe moet ze hem meenemen? Ze heeft niet eens een trailer bij zich. Even later geeft Van Schaik, die een aardig borreltje op heeft, duidelijkheid. Hij heeft Zero Option Lane voor ongeveer 7.000 euro aangeschaft. Ton de Groot neemt hem mee en Pegram kan hem de volgende dag ophalen om te beleren. Het is het begin van een reis die nog altijd voortduurt.

Begin koerscarrière op de langebaan
Pegram is blij met de nieuwe aanwinst. Binnen een dag of vier staat Zero Option Lane voor de kar. "Het was direct een leuk en lief paard. En dat bokvoetje was met behulp van de hoefsmid zo verholpen." Als tweejarige komt de troef van Van Schaik niet in de baan. "Tegen mij deed hij altijd vriendelijk, maar wanneer ik op de koers was en een aantal vrijwilligers met hem naar buiten ging, wilde hij nog wel eens lelijk doen. We hebben hem daarom laten castreren en vervolgens heeft hij een hele zomer in het land gestaan."
Het duurt dan ruim een jaar voordat hij zijn opwachting kan maken in de koers. Pegram is op dat moment geen zelfstandig trainster meer, maar volgt haar voormalige troef bij trainer Jan van Dooyeweerd op de voet.
"Tijdens zijn kwalificatie en koersen was ik er altijd bij. Hij won direct zijn eerste koers op Alkmaar. Hij was talentvol, maar je kon wel zien dat hij nog sterker moest worden." Na diverse ereplaatsen wint hij samen met Ruud Pools in december een sprintstakes in Wolvega met een eerste prijs van ruim 4.500 euro. Van Dooyeweerd doet Van Schaik dan een belofte. "Je hebt de beste kortebaner van volgend jaar in jouw bezit", laat de trainer in het Kortebaanjaarboek van 2010 optekenen.

Begin koerscarrière op de kortebaan
De trainer uit Zwaanshoek heeft niets te veel gezegd, al wint uiteindelijk niet Zero Option Lane maar Ulliano Way de prijs voor beste kortebaner van 2010. Ruud Pools is zijn vaste pikeur, maar weet in eerste instantie slechts ereplaatsen te behalen (waaronder de tweede plaats tijdens zijn debuut in Amsterdam). In Enkhuizen wordt hij tweede achter Kakao d'Arline met Lindsey Pegram. "Wim was er niet zo blij mee, haha. Hij vroeg me met een knipoog waarom ik hem niet had laten winnen", blikt Pegram terug. "Ik herinner me ook een flinke botsing in het startvak waarbij Ruud van de sulky viel. Dat was natuurlijk nooit mijn bedoeling. Gelukkig is het goed afgelopen."

Geen uitglijder
Vier dagen later maakt Pegram dit dubbel en dwars goed. Bij afwezigheid van Pools mag zij voor het eerst Zero Option Lane op de koers rijden in Medemblik. De combinatie wint direct. "Het was een druilerige middag. Er lag weinig zand en de klinkers waren glad. Ik heb er nauwelijks van kunnen genieten. Ik ben alleen maar bezig geweest dat hij niet zou uitglijden."
Tien dagen later wint Zero Option Lane met de teruggekeerde Ruud Pools ook de kortebaan van Lisse. Opvallend, omdat de ruin op dat moment zijn vierjarigenontheffing kwijt is. Een klein jaar later wint Zero Option Lane ook de kortebaan van IJmuiden. Het is de laatste keer dat Van Schaik zijn pupil ziet winnen. De eigenaar is ernstig ziek en geniet op de Kennemerboulevard met volle teugen van de dadendrang van zijn pupil. "Tijdens de huldiging vertelde Wim mij met tranen in zijn ogen dat dit precies was wat hij nodig had. Prachtig dat ik deze koers voor hem heb kunnen winnen", liet Ruud Pools direct na de koers optekenen in het lijfblad.

Een nieuwe groep
Pegram houdt ook tijdens de ziekte van Van Schaik contact. Tijdens een van haar bezoeken aan het hospice bespreekt ze met hem de toekomst van de paarden. "Hij wilde ze allemaal geven aan de trainers. Jan van Dooyeweerd had op dat moment echter al aardig wat eigen paarden en was daar niet erg happig op. Ik heb toen voorgesteld om Zero Option Lane samen met zijn vrienden over te nemen en dat we dan zouden gaan koersen onder de naam Vrienden van Wim van Schaik. Hij vond het een prachtig idee en kreeg tranen in zijn ogen. Ik ben direct iedereen gaan bellen en kreeg alleen maar enthousiaste reacties. Helaas heb ik hem nooit meer kunnen vertellen dat het was geregeld."

Vrienden van Wim van Schaik
Na de dood van Van Schaik bestaat de groep naast Pegram uit Jan van Dooyeweerd, Hans en Miep Nijdam, Gosse van der Veen, Joop Visser, Willem Jongejans, Cees van Vliet, Jan Geldermans, Sjaak Touw, Marian Vos en Bert Postema. "De groep bestaat voornamelijk uit vrienden met wie Wim altijd boven aan zijn tafeltje in Alkmaar zat. En bij Marian en Bert bracht Zero altijd de winter door, nog steeds trouwens. De rolverdeling is helder. Ik verzorg de training en rijdt hem op de koers. Joop is de boekhouder en de bevriendde George Mennes houdt alle leden van de groep op de hoogte per mail. Tijdens de koers zoeken we elkaar op en is het altijd gezellig. Discussies zijn er nooit. Elk jaar rijden we ongeveer dezelfde koersen.

Iedereen heeft wel favoriete kortebanen waar hij Zero graag ziet rijden. Sowieso komen we jaarlijks bij elkaar tijdens een etentje in Wolvega op de dag van de Giganten. En als het een keer op een zaterdagochtend uitkomt, komt de groep langs op stal om te kijken."
Inmiddels is de groep kleiner geworden. Hans Nijdam en Gosse van der Veen zijn overleden en Jan van Dooyeweerd stapte in 2012 uit toen Pegram bij Cees Hetteling ging werken en haar troef meenam. De eerste keer uit voor de stal van Hetteling won Pegram direct de kortebaan van `t Zand vanaf 305 meter. Daarmee was de cirkel rond. De ruin had samen met Sven Schraal ook de openingskoers van het seizoen gewonnen in Assendelft. Een jaar later winnen Pegram en Zero Option Lane samen een kortebaan. Ze hadden geen beter moment kunnen kiezen. Ze zegevieren in Roden, precies de thuiskortebaan van Vos en Postema.

Bij Langeweg
In 2014, Zero Option Lane staat op dat moment bij Hugo Langeweg, is de ruin nog beter geworden. Op de dagen dat hij er zin in heeft, toont hij zoveel klasse dat hij door de tegenstanders niet is te stoppen. De ruin wint in Egmond aan den Hoef en passeert daardoor de winsomgrens van 24.000 euro. Met leerlingpikeur Jaap van Rijn zegeviert hij vervolgens ook tijdens het Nederlands kampioenschap in Voorschoten.
Een jaar later wint Zero Option Lane direct in Assendelft door Blackpearl Trans R en Manon Pools in de finale te verslaan. De terugkeer van Pegram op de sulky (die haar troef tot 1.500 euro winsom per seizoen vanaf 305 meter mag rijden) is dan ook van korte duur.
Een successeizoen blijft echter uit. Met Jaap van Rijn lijkt het niet meer te boteren en verder dan een tweede plaats in Egmond aan den Hoef komt de combinatie niet.

Vrouwenpaard
In 2016 doet Pegram er vijf koersen over om de grens van 1.500 euro te passeren. Vier keer loopt de ruin in het geld. De tweede plaats in Venhuizen is het hoogsthaalbare. Met leerling Sytske de Vries op de sulky wint Zero Option Lane vervolgens in Santpoort en De Lier. "Sytske kende hem al van de montékoersen. Ik heb haar meegegeven dat ze moest draaien op de plek waar ik sta in het startvak. Verder moet ze hem niet vasthouden in zijn mond. Daar houdt hij niet van. Het bleek wonderbaarlijk goed te werken. Het bevestigde mijn vermoeden al dat het een echt vrouwenpaard is."

Boven: Lindsey, NNN? en Sytske bij de huldiging in Santpoort 2016.
Zero Option Lane is een echt vrouwenpaard.

Training
Pegram vermijdt de pure sprinttraining. "Ik ben bang dat hij het kortebanen dan zat wordt. Ik doe alleen duurtraining met hem, op 70 procent van zijn topspeed. Jacques Geluk komt hem regelmatig uitrijden. Dat is prachtig om te zien. Hij glundert van oor tot oor wanneer hij achter Zero zit. "Hij is super. Wat een kortebaner; zegt hij dan na afloop."

Blessure
Of Zero Option Lane in 2017 nog in actie komt, is een groot vraagteken. Vlak voor het ter perse gaan van deze Kortebaanspecial belt Pegram met slecht nieuws. De ruin staat voorlopig aan de kant met een peesblessure. "Hij heeft buiten in het land op zijn eigen ijzer getrapt. Hierdoor is een gaatje in de tussenpees ontstaan. De voorgaande jaren is hij redelijk blessurevrij gebleven. Dit is dan ook een flinke tegenvaller. Hij gaat nu eerst drie maanden terug naar Bert en Marian. Daarna kijken we of een terugkeer op de kortebaan nog mogelijk is".

Naschrift:
Het mag echter niet zo zijn. Zero raakt dusdanig zwaar geblesseerd, wat zijn achterban doet besluiten dat verder leven geen zin meer heeft. Eerder deze week (in 2017) hebben zijn eigenaren afscheid van hem genomen en maakt Zero Option Lane, na zo’n negen seizoenen, 85 starts en 11 overwinningen, geen deel meer uit van de kortebaan. We gaan hem missen!

Foto's van deze crack:

Boven: Langebaan: Zero Option Lane vliegt met Lindsey naar de kop
op een van onze grasbanen.

Boven: Langebaan: Zero Option Lane heeft gewonnen
in Emmeloord en wordt gehuldigd. Lindsey houdt hem vast.

Boven: Langebaan: Zero Option Lane wint monté
met Sytske de Vries in Alkmaar.

Boven: Langebaan: Zero Option Lane (met Paula Bakker?) in Alkmaar.

---

Kortebaanfoto's

Boven: Zero Option Lane heeft de kortebaan van Assendelft
in 2012 gewonnen met Sven Schraal en hier worden zij gehuldigd.
Trainster Lindsey staat er trots en blij bij.

Boven: Winnaar Zero Option Lane wordt gehuldigd in Roden in 2013
Lindsey reed haar oogappel zelf en naast haar zien we Miep Hamming
en Marian Vos staan, die behoren tot de groep
Vrienden van Wim van Schaik.

Boven: Huldiging van Zero Option Lane na de overwinning in het
NL kampioenschap Kortebaan in 2014 KB te Voorschoten.
Jaap van Rijn was de pikeur. Links staat Dirk Kokkes namens
de Vrienden van Wim van Schaik.

Boven: Zero Option Lane wint met Lindsey
in Assendelft 2015.

Boven: Zero Option Lane krijgt de krans omgehangen
in Assendelft 2015.

Boven: Zero Option Lane met Jaap van Rijn
(Egmond 2015?).

Boven: Huldiging van Zero Option Lane in Egmond 2015.
Links staat Dirk Kokkes en midden rechts Joop Visser
namens de Vrienden van Wim van Schaik.

Boven: Zero Option Lane met Lindsey in Venhuizen 2016.

Boven: Zero Option Lane wint met de debuterende leerling-pikeur
Sytske de Vries te Santpoort in 2016.

Boven: Sytske en Lindsey tijdens de ereronde
na de winst in Santpoort 2016.

Boven: De succesvolle combinatie Zero Option Lane - Sytske de Vries
wint ook de KB van De Lier in 2016.

Boven: Huldiging van Zero Option Lane Sytske en Lindsey
in De Lier 2016. Voorzitter Gerard Koop houdt de microfoon
vast en Joop Visser de beker, namens de
Vrienden van Wim van Schaik.

Boven: Zero - Sytske - Lindsey bij de ereronde in De Lier 2016.

---

Foto's: met dank aan o.a.
Mariel Begheyn (www.mbfotos.nl)